Conjugation of the verb mandar
Infinitive | mandar |
---|---|
Gerund | mandando |
Participle | mandado |
Indicative mood
Present
eu | mando |
---|---|
tu | mandas |
ele, ela, você | manda |
nós | mandamos |
vós | mandais |
eles, elas, vocês | mandam |
Imperfect
eu | mandava |
---|---|
tu | mandavas |
ele, ela, você | mandava |
nós | mandávamos |
vós | mandáveis |
eles, elas, vocês | mandavam |
Preterite
eu | mandei |
---|---|
tu | mandaste |
ele, ela, você | mandou |
nós | mandámos |
vós | mandastes |
eles, elas, vocês | mandaram |
Pluperfect
eu | mandara |
---|---|
tu | mandaras |
ele, ela, você | mandara |
nós | mandáramos |
vós | mandáreis |
eles, elas, vocês | mandaram |
Future
eu | mandarei |
---|---|
tu | mandarás |
ele, ela, você | mandará |
nós | mandaremos |
vós | mandareis |
eles, elas, vocês | mandarão |
Conditional
eu | mandaria |
---|---|
tu | mandarias |
ele, ela, você | mandaria |
nós | mandaríamos |
vós | mandaríeis |
eles, elas, vocês | mandariam |
Subjunctive mood
Present
que eu | mande |
---|---|
que tu | mandes |
que ele | mande |
que nós | mandemos |
que vós | mandeis |
que eles | mandem |
Imperfect
se eu | mandasse |
---|---|
se tu | mandasses |
se ele | mandasse |
se nós | mandássemos |
se vós | mandásseis |
se eles | mandassem |
Future
quando eu | mandar |
---|---|
quando tu | mandares |
quando ele | mandar |
quando nós | mandarmos |
quando vós | mandardes |
quando eles | mandarem |
Imperative mood
Affirmative
(tu) | manda |
---|---|
(você) | mande |
(nós) | mandemos |
(vós) | mandai |
(vocês) | mandem |
Negative
(tu) não | mandes |
---|---|
(você) não | mande |
(nós) não | mandemos |
(vós) não | mandeis |
(vocês) não | mandem |
Personal infinitive
eu | mandar |
---|---|
tu | mandares |
ele, ela, você | mandar |
nós | mandarmos |
vós | mandardes |
eles, elas, vocês | mandarem |